سیستم مدارس دولتی کانادا

سیستم آموزشی کشور کانادا تحت کنترل یک دولت فدرال یا ایالتی نمی باشد. مدارس استانی که دارای بودجه ی دولتی هستند، مدارس دولتی یا مدارس خاص (مدارس دولتی رومان کاتولویک) نامیده می شوند و اگرچه هر کسی می تواند در آن ها حضور داشته باشد، عموما در امتداد خطوط فرقه های مذهبی تمایز می یابند.

مدارس دولتی کانادا تحت مسئولیت دپارتمان های آموزش استانی مجزایی هستند و در درجه ی اول از مالیات های محلی و استانی همراه با برخی بودجه های فدرال تامین وجه می شوند. فعالیت ها و سیاست های مربوط به آموزش مدارس کانادا (دولتی و خصوصی و مدارس شبانه روزی) به استان مد نظر بستگی دارد. دپارتمان های آموزش استانی سیاست آموزش را بر طبق قوانین استانی تعیین می کنند. وزیر آموزش مسئول تنظیم سیاست های مرتبط به امور آموزشی و همچنین تخصیص بودجه های استانی و فدرال، گواهینامه معلمان و مربیان، کتاب های درسی و  سرویس های کتابخانه ای، تهیه ی سوابق و آمارهای آموزشی و تنظیم و اجرای دوره های آموزش اجباری می باشد.

یکی از جنبه های منحصر به فرد سیستم آموزش دولتی کشور کانادا، مقدار غیرمتمرکز بودن  و میزان اداره ی آن توسط توسط مقامات محلی است. هر استان در سطح محلی به مدارس منطقه ای تقسیم می شود که توسط یک سرپرست و یک هیئت منتخب محلی (هیئت آموزش) اداره می شود و در مورد سیاست های دستوری، استخدام معلمان، خرید تجهیزات و نظارت کلی بر اداره ی روزانه ی مدارس تصمیم گیری می کنند. اکثر مدارس دارای انجمن اولیا مربیان (PAC) هستند که کار اصلی آنها مربوط به جمع آوری پول برای خرید تجهیزاتی همانند کامپیوتر, دوربین های مدار بسته، تابلوهای اضطراری, تجهیزات بازی و اتوبوس مدارس برای کودکانی با نیازهای خاص می باشد. مشاوره صحیح در راستای اخذ پذیرش تحصیلی از مدارس کانادا را از کاناداهوم دریافت کنید.

مدارک و استانداردهای معلمان در هر استان متفاوت است. در همه ی استان ها معلم باید دارای مجوز یا گواهی آموزش برای تدریس در مدارس دولتی ابتدایی یا دبیرستان باشد، اگرچه الزامات واقعی در گواهینامه ی معلم توسط دپارتمان آموزشی خود استان تنظیم می شود. همه ی استانها برای تدریس در مقطع ابتدایی نیازمند مدرک لیسانس هستند و اکثر مدارس به عنوان آماده سازی برای تدریس در مقطع متوسطه حداقل نیازمند مدرک لیسانس هستند در حالیکه تعداد کمی از آنها نیز بر تحصیلات تکمیلی 5 ساله یا یک مدرک ارشد تاکید دارند. نیروی آموزشی تمام وقت در سطح ابتدایی و متوسطه حدود 310,000  نفر است و 40,000 نفر دیگر در دانشگاه ها و کالج ها حضور دارند. از والدین به طور مداوم خواسته می شود تا در آموزش فرزند خود مشارکت داشته باشند و مدارس پیوسته به دنبال داوطلبین دستیار معلمی هستند تا به آنها در خواندن، هنر و پروژه های خاص کمک نمایند.

 

انتخاب یک مدرسه دولتی در کانادا

برای اکثر والدین کانادا، یکی از مهمترین (و شاید مهمترین) معیار هنگام انتخاب یک محله ی  جدید، شهرت مدارس دولتی آن محله است. این شهرت اغلب با توجه به تعداد دانش آموزان آن مدرسه که به بهترین دانشگاه های کانادا فرستاده شده اند، (آمارها توسط همه ی مدارس ارائه می شوند)، ارزیابی می شود.در سال های اخیر تردیدهای مداومی درباره ی انتخاب مدرسه وجود دارد که با توجه به شهر یا استان محل اقامت، بسیار متغیر است؛ برای مثال والدین ادمونتون (آلبرتا) می توانند فرزند خود را به هر مدرسه ای از شهر بفرستند و والدین مانیتوبا می توانند فرزند خود را بر هر یک از مدارس استان بفرستند.

با این حال، در اکثر نواحی باید فرزند خود را به مدرسه ای دولتی که در منطقه ی زندگی شما قرار دارد بفرستید و پذیرش فرزندتان در مدرسه دولتی از ناحیه ای دیگر دشوار می باشد. به این دلیل، محله هایی که دارای مدارس خوبی هستند بیشتر مورد تقاضا بوده و گران قیمت ترند. اگر قصد دارید فرزند خود را به یک مدرسه ی دولتی کانادا بفرستید، باید قبل از تصمیم گیری در مورد محل زندگی خود، درباره ی کیفیت مدارس آن محل پرس و جو کنید. اغلب گرانقیمت ترین ویژگی یک محل، بهتر بودن مدارس دولتی آن محل است. در بسیاری از شهرها و مناطق راهنماهایی برای جابه جایی و نقل مکان منتشر شده است که معمولا شامل نمایی از مدارس محلی و نمرات مقایسه ای آنها در پایه های متفاوت است. بسیاری از انجمن ها به کیفیت سیستم آموزش دولتی آن محل افتخار می کنند که در حفظ ارزش های املاک آن منطقه اهمیت زیادی دارد.

کیفیت مدارس دولتی کانادا با توجه به استان و انجمن بسیار متغیر است و اگرچه برخی از مدارس ضعیف می باشند، اما اکثرا عالی هستند. انجمن های محلی از مدارسی که به خوبی مدیریت می شوند، به خوبی حمایت می کنند، کیفیت آموزش عمومی در این مدارس از هر جای دیگری از جهان پیشی گرفته و می تواند فرصت هایی که به ندرت در بسیاری از کشورها در دسترس است را فراهم کند. حتی در مدارسی که میانگین استانداردها پایین است، دانش آموزانی که از فرصت های فراهم شده بهترین استفاده را می کنند، آموزشی عالی دریافت می نمایند. تحصیل در کشور کانادا یکی از فرصت های بزرگ دانش آموزان برای ورود به برترین دانشگاه های کانادا می باشد.

 

سازماندهی

اکثر کودکان مدرسه را قبل از شش سالگی، زمانی که تحصیل اجباری معمولا آغاز می شود، در یک کودکستان یا مهد کودک شروع می کنند. در مجموع حداکثر 13 سال دوره ی رسمی ابتدایی و دبیرستان آموزش کودک را از 5 تا 18 سالگی پوشش می دهد که به مقاطع تحصیلی (پایه) (کودکستان و پایه های 1 تا 12) تقسیم می شود. کودکان معمولا در سن 5 سالگی آموزش خود را شروع می کنند و هر ساله تا زمانی که در سن 18 سالگی به پایه 12 برسند یک مقطع تحصیلی به آنها اضافه می شود. یک دانش آموز گاها، به علت غیبت طولانی مدت و نمرات پایین مجبور می شود که یک مقطع را تکرار کند اما احتمال این امر بسیار پایین می باشد.

یک دانش آموز از نظر قانونی می تواند در 16 سالگی مدرسه را ترک نماید (از مدرسه خارج شود) اما این کار زیاد توصیه نمی شود و اکثریکت دانش آموزان تا رسیدن به 18 سالگی در دبیرستان می مانند.

سن: نمره- مدرسه

2 تا 5: — پیش دبستانی یا کودکستان

1 تا 6: 1 تا 6:  ابتدایی

12 تا 14: 7 تا 9: سال های اول دبیرستان (junior)

15 تا 18: 10 تا 12: سال های آخر دبیرستان (senior)

معمولا دانش آموز در طی 6 سال اول مدرسه (ابتدایی)، برای همه ی دروس خود یک معلم دارد و در 6 سال اول و آخر دبیرستان (junior و senior) برای هر یک از دروس معلمان متفاوتی دارد.

 

ثبت نام در مدارس روزانه کانادا

دانش آموزان دبستانی و دبیرستانی معمولا در یک دبیرستان دولتی نزدیک به خانه ی خود حضور دارند. اگر ترجیح شما تحصیل در یک مدرسه ی دولتی یا یک مدرسه ی خاص است، معمولا باید ملکی در آن محل خریداری یا اجاره کنید. اگرچه می توانید فرزندتان درخواست دهید که فرزندتان در مدرسه ای خارج از محله ی شما تحصیل کند (به نام میان مرزی). مردم کانادا از یک بنگاه های معاملات ملکی می خواهد که برایشان خانه ای در نزدیک یک محدوده مدرسه ی خاص بیابد. همه ی مدارس ترجیح می دهند که کودک تحصیل خود را از ابتدای ترم جدید شروع کنند (نیمسال), اگرچه این امر اجباری نیست.

والدین برای مشخص کردن اینکه کدام مدرسه برای فرزندشان تعیین شده است و  برای مشخص کرن مستندات مورد نیاز برای ثبت نام، باید از دفتر مرکزی منطقه ی آن مدرسه یا هیئت آموزشی پرس و جو نمایند. معمولا باید مدارکی از وضعیت اقامت خود، سوابق مهاجرت و سکونت، پاسپورت، شناسنامه و جزئیات سوابق پزشکی فرزند خود از جمله سیستم ایمنی و  تست توبرکولین  را ارائه کنید. همچنین لازم است که سوابق آموزشی فرزند، از جمله گزارش تحصیلی از مدرسه ی قبلی نیز ارائه شود. این کار برای تعیین کلاس و پایه ی دانش آموز انجام می شود و باید کاملا دقیق همراه با نمونه مقالات، پروژه ها و امتحانات باشد.

بسیاری از شهرها سرویس رفت و آمد (حمل و نقل) به مدرسه را از طریق اتوبوس ها ارائه می دهند. اگرچه این سرویس ها ممکن است برای مدارس خاص و فقط در پایه های خاصی فراهم شده باشد و یا ممکن است به فاصله از محل زندگی نیز بستگی داشته باشد. یعنی فقط وقتی که فاصله ی خانه تا مدرسه بیش از 2 یا 2.5 مایل است، سرویس مدرسه وجود دارد. برخی شهرها فقط برای کودکانی با شرایط ویژه سرویس ارائه می دهند.

شرایط و ساعات مدرسه در کانادا

سال تحصیلی در کانادا معمولا از هفته ی اول سپتامبر شروع شده و تا پایان ژوئن (10 ماه) ادامه دارد و به دوره یا سه ماهه هایی (ترم/ نیمسال) تقسیم می شود. مدارس کمی وجود دارد که در همه ی سال به آموزش خود ادامه دهند و سال تحصیلی برخی از آنها از اواسط آگوست تا انتهای می ادامه دارد. تاریخ تعطیلات مدارس از پیش توسط مدرسه اعلام می شود و این کار باعث می شود که والدین زمان بسیار زیادی برای برنامه ریزی تعطیلات خانوادگی در زمان تعطیلی رسمی مدارس داشته باشند. بهتر است در زمان امتحانات یا تخصیص تکالیف دروس مهم کودک را از مدرسه خارج نکنیم.

مدارس ابتدایی کانادا معمولا از  ساعت 8:30 دقیقه ی صبح شروع شده و تا 3 یا 3:30 دقیقه بعد از ظهر با یک ساعت برای نهار ادامه می یابد. معمولا دو زنگ تفریح (تنفس) 15 دقیقه ای وجود دارد که  به دانش آموزان اجازه می دهد تا از فشار بین کلاس ها دور شوند (و باعث می شود که معلم نیز استراحت کند). در دبیرستان ها, ساعت ها معمولا از 8:30 صبح تا 2:30 است. فعالیت های فوق برنامه و ورزش ها بعد از ساعات مدرسه برنامه ریزی شده اند. کلاسهای مدارس دولتی از دوشنبه تا جمعه برگزار می شوند و هیچ درسی در روز شنبه یا یکشنبه ارائه نمی شود. کانادا همچنین دارای مدارسی به صورت نیمسالی است که به جای اینکه 8 مبحث استاندارد در طول سال تدریس شود, چهار مبحث همراه با روزانه یک درس طولانی در هر مبحث (معمولا 70 دقیقه) تدریس می شود. گفته می شود که این سیستم درک بهتری از هر درس ارائه می دهد و برای شاگردانی که سازگاری با هشت مبحث در هر هفته برایشان دشوار است، مناسب تر می باشد.

 

بهداشت

در اکثر استان ها، کودکانی که به مدرسه می روند قبل از شروع مدرسه باید در برابر تعدادی از بیماری ها ایمن سازی شوند. این بیماری ها شامل فلج اطفال (polio)، دیفتری، سیاه سرفه، کزاز (DTP) و سرخک، سرخچه و اوریون (MMR) می باشند. ممکن است تست های غربالگری سل نیز الزامی باشد. اکثر مدارس پرستاران تمام وقت یا نیمه وقتی دارند (که تعدادی از مدارس را پوشش می دهند) یا حداقل کارکنانی دارند که آموزش کمک های اولیه را گذرانده اند. کنترل های مربوط به دندان در مدارس انجام نمی شود اما بسیاری از مدارس یک هفته برای بهداشت دهان و دندان دارند. آموزش بهداشت در مدارس ابتدایی و دبیرستان از جمله آموزش سکس و توضیحات گرافیکی خطرات مواد مخدر و سیگار (که در برنامه های اجتماعی گنجانده می شوند) ارائه می شود.

 

آموزش پیش دبستانی در کانادا

آموزش پیش دبستانی کانادا همه ی تحصیلات رسمی و غیر رسمی قبل از 5 سالگی (هنگامی که تحصیل اجباری شروع می شود) را در بر می گیرد. این آموزش ها شامل برنامه های خردسالان و کودکان، مهدکودک ها و کودکستان ها می باشد. حضور در مدارس کانادا  برای کودکان زیر 5 سال هنگامی که پیش دبستانی ها و مهدکودک ها خصوصی هستند، اجباری نیست. با این حال، کودکستان بخشی از سیستم آموزش دولتی است و برای کودکانی که در اول سپتامبر، هنگام شروع سال تحصیلی، به سن 5 سالگی می رسند، اجباری می باشد.

در کانادا انواع مختلفی از مدارس پیش دبستانی از جمله مدارس غیرانتفاعی- مشارکتی-  وابسته به کلیسا -مدارس محلی- خصوصی و مدارس مونتسوری وجود دارد. یک مدرسه ی مشارکتی معمولا کم هزینه ترین مدرسه بین مدارس دیگر است زیرا والدین به صورت داوطلبانه به عنوان کمک معلم همراه با معلمان حرفه ای با آنجا همکاری دارند. مدارس وابسته به کلیسا معمولا وابسته به مراکز مذهبی است و ممکن است  شامل آموزش های مذهبی شود (الزامی نیست که دانش آموز از مذهب مشابه با مدرسه پیروی کند). مدارس خصوصی گرانترین مدارس هستند و این امر با توجه به خانگی و کوچک بودن مدارس تا بزرگ و سفارشی بودن آن متغیر است. تعدادی از مهدکودک های خصوصی در کانادا از متد آموزش مونتسوری که توسط دکتر ماریا مونتسوری در اوایل دهه ی 1960 ایجاد شده است، پیروی می کنند. مونتسوری بیشتر از اینکه یک متد آموزش باشد، یک نوع فلسفه ی زندگی است و بر این عقیده ی که هر کودک، یک فرد با نیازها، علایق و الگوی رشد منحصر به فرد است، تاکید دارد. برخی از مدارس مونتسوری سطوح پیش دبستانی (برای کودکان بین 2 و نیم تا 6 سال) و ابتدایی  ( 6 تا 12 سال) دارند.

کودکان مخصوصا آنهایی که زبان اصلی والدینشان انگلیسی یا فرانسه نیست بهتر است به مهدکودک فرستاده شوند. بعد از چند سال در مهد کودک، کودک با جامعه ی محلی ادغام شده و سازگاری می یابد و برای ورود به مقطع ابتدایی (مخصوصا وقتی که در خانه به زبان انگلیسی یا فرانسه صحبت نمی شود)، آماده می شوند. والدین نیز می توانند از طریق تماس های پیش دبستانی در جامعه برای خود دوست پیدا کنند.

 

مدارس ابتدایی در کانادا

کودکان بعد از رسیدن به 5 سالگی باید در اول سپتامبر مدرسه را شروع کنند. اولین سال های آموزش اجباری در کانادا، آموزش ابتدایی یا دبستان نامیده می شود. مدارس ابتدایی معمولا مختلط هستند (دختران و پسران در یک کلاس) و معمولا تا 11 سالگی (پایه های اول تا ششم) تا زمان رفتن به دبیرستان (سال های اول) در آنجا حضور دارند. در برخی مناطق دانش آموزان تا 13 سالگی تا پایه ی هشتم، قبل از حضور در سال های ارشد دبیرستان (Senior high school) در آنجا حضور می یابند.

برنامه ی درسی مدارس با توجه به سازمان و اهداف آموزشی هر مدرسه و انجمن محلی متغیر است. ارتقا از یک پایه به پایه ی بعدی بر اساس آزمون ها است و کودکی که عملکردش ضعیف است، ممکن است نیازمند تکرار آن پایه باشد در حالیکه ممکن است به یک دانش آموز با استعداد اجازه ی جهش به پایه های بعدی داده شود. مدارس ابتدایی دستورالعملی برای مهارت های پایه ی خواندن، نوشتن و ریاضیات و همچنین تاریخ، جغرافیا، صنایع، موسیقی، علوم، هنز و تربیت بدنی (ورزش) ارائه می کنند. فرانسه و برخی زبان های خارجی که قبلا فقط در دبیرستان ها تدریس می شدند، اکنون در برخی نواحی در سال های آخر مقطع ابتدایی نیز تدریس می شوند و در صورت تمایل، فرزندتان می تواند در کودکستان یا پایه اول به برنامه ی اولیه ی فرانسه  نیز وارد شود. برای اطلاعات بیشتر با شعب محلی برنامه ی والدین کانادا برای زبان فرانسه تماس بگیرید.

 

مدارس متوسطه در کانادا

آموزش دوره ی متوسطه  در کانادا برای دانش آموزان بین 12 تا 18 سال (پایه های 7 ام تا 12 ام) می باشد. این دوره در دبیرستان گذرانده می شود و ممکن است به دو بخش جونیور و سنیور (ارشد) (که در ساختمان های متفاوت یا حتی در مکان های مجزایی برگزار می شوند) تقسیم شود.  دبیرستان های کانادا به دو قسمت جونیور (Junior high) برای افراد 12 تا 14 سال (پایه های 7 تا 9) و کلاس های سنیور برای افراد 15 تا 17 سال (پایه های 10 تا 12) تقسیم می شوند. در کبک، دانشجویان در پایه های 7 تا 11 در دبیرستان حضور دارند و سپس برای دو یا سال دیگر به یک کالج عمومی یا فنی حرفه ای (collége d’enseignement général et professionnel/CEGEP) منتقل می شوند. همانند مدارس ابتدایی، مدارس متوسطه نیز مختلط هستند.

مدارس متوسطه کانادا ممکن است در برنامه های تحصیلی (آکادمیک) یا فنی حرفه ای یا هنر تخصص داشته باشند؛ همه شامل برخی سیستم های آموزشی هستند که دانش آموزان را برای کالج های حرفه ای یا محلی و یا دانشگاه آماده می کنند. دروس اجباری یا اصلی برنامه ی درسی باید در ترم ها یا سال های تعیین شده توسط هر استان، تدریس شود. این دروس معمولا شامل انگلیسی (فرانسه)، ریاضیات، علوم عمومی، بهداشت، ورزش (آموزش فیزیکی) و مطالعات اجتماعی و علوم اجتماعی (که ممکن است شامل تاریخ و دولت کانادا، جغرافیا، تاریخ جهان و مسائل اجتماعی  باشند) می باشند. علاوه بر دروس اجباری، داش آموزان دروسی اختیاری که در آینده به نفع آنهاست، انتخاب می کنند.

دروس اختیاری معمولا با توجه به نیمی از فعالیت های دانش آموز در پایه های نهم تا دوازدهم تشکیل می شود. حول و حوش پایه ی نهم، دانش آموزان برای شروع برنامه ریزی شغلی خود و انتخاب دروسی که در حوزه ی انتخابی شان به سود آنهاست، مشاوره ی راهنمای شغلی را دریافت می کنند. این مشاوره در کل سال های ارشد (Senior) دبیرستان و در کالج ادامه دارد. مدارس بزرگتر ممکن است گزینه های مختلفی برای دروس انتخابی در سه سطح تحصیلی، حرفه ای و عمومی ارائه دهند. دانش آموزانی که قصد رفتن به کالج یا دانشگاه را دارند دروسی را که بر علوم آکادمیک (زیست، شیمی، فیزیک)، ریاضیات عالی (جبر، هندسه، مثلثات و حسابان)، ادبیات انگلیسی یا فرانسه ی پیشرفته، انشا، علوم اجتماعی یا زبان های خارجی را انتخاب می کنند.

برنامه های فنی و حرفه ای ممکن است آموزش خود را در 4 حوزه ی زیر ارائه دهند: آموزش کشاورزی که دانش آموزان را برای مدیریت و عملیات مزارع آماده می کند؛ آموزش کسب و کار که به دانش آموزان درباره ی حوزه های تجاری آموزش می دهد؛ اقتصاد خانه که دانش آموزان را برای مدیریت خانه، مراقبت از کودک و بیمار آماده می کند؛ آموزش های حرفه ای و صنعتی که آموزش هایی را برای مشاغل مکانیک، تولیدی، ساخت و ساز و سایر حرفه ها به دانش آموزان ارائه می کند. دانش آموزانی که علاقمند هستند از دبیرستان به کسب و کار وارد شوند ممکن است دوره های تایپ، کتابداری، علوم رایانه و یا سایر دوره های انگلیسی یا فرانسه را بگذارنند.

ورزش های مدرسه در کانادا مشهور هستند اگرچه اکثرا در خارج از ساعات مدرسه (فعالیت فوق برنامه) انجام می شوند. ورزش های تیمی پرستیژ بالایی در دبیرستان دارند و بودن در تیم مدرسه برای بسیاری از دانش آموزان نسبت به دانش آموز برتر کلاس بودن از اهمیت بیشتری برخوردار است. اغلب به شوخی گفته می شود که دانش آموزانی که در ورزش برتری دارند در کارهای تحصیلی خود بسیار ضعیف و تنبل هستند. با این حال اگر نمرات دانش آموز به حد نصاب مورد نیاز نرسد، تا زمان بهبود نمراتش از حضور او در تیم ورزش جلوگیری به عمل می آید (و او به طور مداوم مورد نظارت قرار می گیرد). ورزش دبیرستان در مرکز فعالیت های مدرسه است و همچنین در صدر فعالیت های مهم کالج های کانادا می باشند.

علاوه بر ورزش، بسیاری از فعالیت های تحت اسپانسرشیپ مدرسه از جمله باشگاه های علوم و طبیعت، سازمان های موسیقی (باندهای موسیقی و گروه کر)، گروه های هنری و نمایش و باشگاه های زبان در خارج از ساعات مدرسه انجام می شوند. اکثر دبیرستان ها یک روزنامه ی دانش آموزی و یک تاریک خانه ی عکاسی نیز در اختیار دارند. کالج ها و دانشگاه ها و همچنین کارفرمایان توجه زیادی به دستاوردها و موفقیت های دانش آموزان در فعلایت های فوق برنامه ی دبیرستان دارند. دبیرستانهای کانادا همچنین مراکز اجتماعی مهمی محسوب می شوند و مشارکت در رویدادهای اجتماعی تحت سازماندهی مدرسه همانند رقص های مدرسه و بازی های هاکی فصلی بسیار رایج هستند.

 

امتحانات و نمرات در مدارس کانادا

هنگامی که یک دانش آموز در یک مدرسه ی دولتی ثبت نام می کند، پرونده ای برای او باز می شود (که او را در کل سال دنبال می کند) و یک سیستم ارزیابی مداوم برای تمام پایه ها وجود دارد. برای هر مقاله به دانش آموزان نمره داده می شود و از هر درسی که در طی 13 سال تحصیلشان می  گذرانند (پایه  های K تا 12) آزمون گرفته می شود. سیستم های بارم بندی زیر در دبیرستان های کل کانادا استفاده می شود:

نمره: طبقه بندی- درصد

A: عالی- 90 تا 100

B: خوب- 80 تا 89

C: متوسط- 70 تا 79

D: ضعیف- 60 تا 69

F: رد شدن- زیر 60

همه ی نمرات داخلی هستند و مربوط به استاندارد عمومی مورد پذیرش در یک مدرسه ی خاص می باشند که معمولا باعث می شود که مقایسه ی استاندارد در مدارس و استان های متفاوت دشوار باشد. نمرات به طیف وسعی از معیارها از جمله عملکرد دانش آموز در آزمون هایی که در بازه های زمانی معینی از سال برگزار می شوند، مشارکت در بحث های کلاسی، انجام تکالیف مدرسه و پروژه های مستقل بستگی دارد. دانش آموزان حداقل  دوباره در سال کارنامه دریافت می کنند (در برخی مناطق ممکن است به 6 بار در سال نیز برسد) که نمرات آن ها را در دروسی که می گذارنند، نشان می دهد.

دانش آموزان دبیرستانی در کانادا که باید زمان های از دست رفته به خاطر بیماری (یا بیکاری) را جبران کنند، می توانند در دروس خاص آماده سازی برای امتحانن در مراکز یادگیری تحت مدیریت شرکت های خصوصی همانند مرکز یادگیری Sylvan که مراکزی در اکثر شهرهای بزرگ کانادا دارد، حضور یابند. دبیرستان ها برنامه ی درسی خود را به به دو دسته ی پیشرفته که دانش آموزان را برای رفتن به دانشگاه آماده می کند، و دسته ی عمومی که دانش آموزان را برای رفتن به کالج های محلی یا مدارس فنی آماده آماده می کند، تقسیم می شوند.

دانش آموزان دبیرستانی قبل از اتمام دبیرستان دیپلم عمومی پیشرفت آموزشی را اخذ می کنند که یک مدرک ورودی معتبر برای پذیرش در یکی از دانشگاه های مورد تائید کانادا محسوب می شود (دانش آموزان بالغ با سن 25 به بالا که این مدرک را ندارند، می توانند آزمون های معادل دیپلم GED‌ را  بگذارنند).

 

اگر قصد ثبت نام در مدارس دولتی کانادا را دارید، لطفا فرم ارزیابی تحصیل در مدارس را تکمیل کنید.