[ad_1]

اتاوا- به نقل از Toronto Star و به قلم رابین و. سیرز: سال 1968 بود. کانادایی ها تغییری قاطع را رقم زدند. دولت محافظه کار را رد کرده و یک نخبه سیاسی امتحان پس نداده را انتخاب کردند. او دیدگاه جسورانه ای را در مورد بومیان کانادا ارائه نموده و گفت کانادا آماده پذیرش مهاجران و پناهندگان بیشتر است.
اما حدود 4 سال بعد یعنی در سال 1972، کانادایی ها دچار ناامیدی بزرگی شدند: سیاست شکست خورده بومیان، افزایش تنش های منطقه ای، انتخاب شدن یک رئیس دولت سرسخت در آلبرتا و یک حزب ملی گرای جدید در کبک. کشور نیز با یک چالش جدی تروریستی روبرو شد. دولت به دلیل پاسخ نظامی خود با انتقاد شدید روبرو شد. رهبر محافظه کاران علیرغم شناخته شدن به عنوان یک رهبر سنتی، به دلیل جدیت اش محترم شمرده می شد. کشور در آستانه برگزاری انتخابات پاییزه بود. رهبر حزب نیودموکرات به عنوان واپسگرا تلقی شد. ضمن اینکه پیر الیوت ترودو در جناح خود یعنی لیبرال نیز با تنش های ایدئولوژیکی روبرو بود.


[ad_2]